وبلاگ شخصی صویاتا

هوای صحن و سرای تو، پُر از زمزمه است و آسمان آکنده از ذرات لطیف حضوری است که چهره

زائران خسته را می نوازد. در بارگاه تو، هیچ کس غریب نیست. سلام بر تو ای آشنای غریب!

سلام بر تو، که توس، با آمدنت مدینه ایمان شد. و ما هر روز، در «مشهد» عاشقان، نگاهمان را به

نگاه تو پیوند می زنیم.هر سحر، به کوچه های ایوان نگاه روشنت کوچ می کنیم و چون پرنده ای

غریب، به گوشه حَرَمت پناه می بریم.