بی هیچ مناسبتی برای همسرم

همدلم،

مهربانم، ای خوب

یاد قلبت باشد؛ یک نفر هست که چشمش ،

به رهت دوخته ، بر در مانده

و شب و روز دعایش اینست؛

زیر این سقف بلند، هر کجایی هستی، به سلامت باشی

و دلت همواره، محو شادی و تبسم باشد...

یک نفر هست که با تو

تک و تنها، با تو

پر اندیشه و شعر است و شعور

پر احساس و خیال است و سرور

و دعا می کند این بار برایت

با دلی سبز و پر از آرامش، راهی خانه خورشید شوی

و پر از عاطفه و عشق و امید

به شب معجزه و آبی فردا برسی…

مهربانم، ای خوب ،یاد قلبت باشد؛

یک نفر هست که دنیایش را،

همه هستی و رؤیایش را، به شکوفایی احساس تو، پیوند زده

و دلش می خواهد، لحظه ها را با تو، به خدا بسپارد....

یک نفر هست که با تو به خداوند جهان نزدیک است

و به یادت هر صبح گونه سبز اقاقی ها را

از ته قلب و دلش می بوسد

یاد قلبت باشد
 
مهربانم، ای خوب

دوستت می دارم....

دعا کن

دعا بکن؛

ولی اگر اجابت نشد؛

با خدا دعوا نکن؛

میانه ات با او به هم نخورد؛

چون تو جاهلی؛

و او عالم و خبیر ...

«میرزا اسماعیل دولابی»