يارا يارا گاهي دل ما را
به چراغ نگاهي روشن كن
چشم تار دل را چو مسيحا
به دميدن آهي روشن كن
بي تو برگي زردم
به هواي تو مي گردم
كه مگر بيفتم در پايت اي نواي نايم
به هواي تو مي آيم
كه دمي نفس كنم
تازه در هوايت
به نسيم كويت اي گل
به شميم مويت اي گل
در سينه داغي دارم
از لاله باغي دارم
با يادت اي گل هر شب
در دل چراغي دارم
باغم بهارم باش
موجم كنارم باش

اي پادشه خوبان داد از غم تنهايي
دل بي تو به جان آمد
وقت است كه بازآيي
مشتاقي و مهجوري دور از تو چنانم كرد
كز دست بخواهد شد پايان شكيبايي

به نسيم كويت اي گل
به شميم مويت اي گل
در سينه داغي دارم
از لاله باغي دارم
با يادت اي گل هر شب
در دل چراغي دارم
باغم بهارم باش
موجم كنارم باش
بي تو برگي زردم
به هواي تو مي گردم
كه مگر بيفتم در پايت
اي نواي نايم به هواي تو مي آيم
كه دمي نفس كنم تازه در هوايت
تا فدا كنم جان و دل برايت